Suikerslaven
Vorige week heb ik met jullie een recept gedeeld; Gekleurde kokos-dadelballetjes en dadellolly's. De aanleiding was het stripverhaal 'De Suikerslaven' van Suske en Wiske. Een prachtig verhaal met hilarische namen zoals Koning Caramel, De Tandenfee en De Lolly-Bot. Het moraal van het stripverhaal is dat kinderen te veel in de verleiding komen...overal zien ze snoep. De Lolly-Bot gaf mij de doorslag...Ik wil een gezonde lolly maken. En zo ging ik vorige week aan de slag. En al zeg ik het zelf ze zijn super lekker geworden. En van de lolly de stap naar kokos-dadelballetjes.
Tijdens het plaatsen van het recept op mijn site viel er iets op mijn deurmat...post. Niet zomaar post, nee post van het kenniscentrum Suiker & Voeding. Of de duvel er mee speelt, het onderwerp is 'Consumptie van suikers in Nederland'. Maar liefst 2 boekwerkjes vol met informatie suiker.
Ik zal proberen het verhaal kort houden. Door de verslagen en statistieken is niet door heen te komen. Al zeg ik het zelf, ik ben niet bepaald dom maar na een half uur duizelt het mij. Ze geven wel twee belangrijke punten aan namelijk.:
- De gemiddelde inname van nature voorkomend plus toegevoegde suikers aan de voeding is vrij stabiel gebleven sinds 1987 (echter welk deel daarvan is toegevoegd, is onbekend) .
- De gemiddelde inname van toegevoegde suikers lijkt in Nederland vrij stabiel sinds 1997.
'Hoe is dit mogelijk? Ik hoor en lees niet anders hoe de kinderen van tegenwoordig te dik zijn, stijging obesitas bij zowel kinderen als volwassenen en toename diabetisch type 2.' Ik hoor of lees het niet alleen maar ik zie het ook. Deze uitslag roept nu alleen maar bij mij meer vraagtekens op. Het gemiddelde is misschien inderdaad niet toegenomen maar toch is wel een stijging waar te nemen.
Hoe?
Ik maak voor mezelf een splitsing; een grote groep is gezonder gaan eten en een andere grote groep is ongezonder gaan eten. Voor mij is dit de enige verklaarbare conclusie.
100% Suikervrij
Ik ben sinds kort aangesloten bij een groep op Facebook. Heel erg leuk, veel recepten en informatie uitwisselen. Nu valt mij op dat er veel recepten voorbij komen waarbij men aangeeft "geheel suikervrij". Men verwijst naar de boeken, de Sugar Challenge, van Carola van Bemmelen; 100% Suikervrij in 30 dagen, 100% Suikervrij Basiskookboek en net verschenen 100% Suikervrij drinken.
Deze groep weet waarover het gaat, het gaat over o.a. geraffineerde suikers vervangen door andere alternatieven zoals kokosbloesemsuiker, je frisdrank vervangen door een glas uitgeperste sinaasappelsap en geraffineerde bloem vervangen door o.a. amandelmeel. Ik kan b.v. een cheesecake maken waarvan de bodem is gemaakt van gemalen dadels en amandelmeel, als vulling neem ik mascarpone, agaragar en een banaan en als topping gesmolten pure chocolade. Je begrijpt het waarschijnlijk al, zo'n stukje taart bevat nog steeds veel suiker...natuurlijke suikers dat wel...maar het is en blijft suiker.
Het gevaar zit hem in het woord 100% Suikervrij. Er zijn nu mensen die denken dat "geheel suikervrij" bestaat en gaan nu over de gehele dag veel van deze lekkernijen eten. Helaas lieve mensen, een suikervrij dieet bestaat niet. Ik zeg helaas daar ik graag zou willen dat het wel bestond.
Waarom ik weet dat het niet bestaat is eigenlijk heel simpel. Als een suikervrij dieet zou bestaan dan was de aandoening diabetes verleden tijd. Mijn man is diabeet, type 1, en spuit al ruim 35 jaar insuline. Voor hem alleen al had ik graag een suikervrij dieet gewenst.
Op mijn site staan o.a. gezonde tussendoortjes maar het is niet de bedoeling dat je dag in dag uit hier ladingen van opeet. Het is bedoeld als handleiding om jou op weg te helpen naar een gezonder leefstijl.
Maar het is en blijft nog altijd SUIKER!
Zie ook > Suikerverslaving
Afvallen
Vanochtend las ik in de Telegraaf (online; pagina vrouw/gezond) Starten met goed afvallen doe je zo. Er stonden wat actiepunten en wat je daarna moest doen. Bij actiepunten o.a. Zorg voor een voorraad gezonde tussendoortjes. Ik ben het hier helemaal mee eens. Ik denk dan gelijk aan mijn zelfgemaakte havermoutrepen en gezondheidsrepen. Echter bij wat je daarna moest doen; Ongezonde voedingsmiddelen wegdoen, stond er in het rijtje, waarvan ik dacht, "Oeps"!Er staat letterlijk; Als iemand van je gezin ze wil, vraag dan of ze het ergens buiten je zicht willen bewaren én opeten.
Je vraagt eigenlijk of iemand een stiekeme eter wil worden. Daarbij, denk ik dan, dit heeft geen zin daar wij nu eenmaal leven in een obesogene omgeving. Met andere woorden waar je ook komt of loopt; Je ziet eten, je ruikt eten en je ziet andere eten. Het heeft geen zin om te vragen of andere uit je buurt blijven als zij iets lekkers willen snoepen.
Als je wilt afvallen dan moet je eerst een plan van aanpak maken. Je moet je ervan bewust zijn dat je de gehele dag geconfronteerd gaat worden met lekkere dingen om je heen. Je moet van te voren gaan bedenken waar jij de kracht, je wilskracht, vandaan moet gaan halen. Vaak weet je het wel dat je onderweg obstakels tegen komt, denk maar aan verjaardagen, feesten of een vakantie, noem het maar op. Je moet steeds vooruit denken en je moet steeds een keuze maken.
De kracht zit hem in jezelf te motiveren om door te (blijven) gaan. Dit is niet gemakkelijk, maar het kan, je kunt obstakels overwinnen.
Suikerverslaving
Suiker hebben wij nodig als brandstof voor het lichaam; het levert je energie. Het zorgt er b.v. voor dat je kunt denken (hersenen) en kunt bewegen (spieren). Je kunt dus niet zonder suikers. Is het woord suikerverslaving dan wel correct.
Van een verslaving wil je afkomen, denk dan aan b.v. drank en/of sigaretten. Maar je kunt niet zonder suiker. Je moet zelfs suiker tot je nemen. Ben je vergeten te ontbijten dan gaan je hersenen, een paar uur later, vragen om suiker en jij gaat, nee je moet, nu suiker hebben. Hebben we het hier dan over een suikerverslaving?
Laat ik mezelf als voorbeeld nemen. Ik eet vaak bij de koffie een stukje 'pure' notenchocolade of een zelf gemaakte havermoutkoekje. Bij de thee neem ik b.v. een plakje van mijn bananenbrood of een schaaltje rauwkost. Bij het TV kijken een frozen lolly of een handjevol noten. Trek in meer tussendoortjes heb ik niet. Dit heeft te maken met de ingrediënten in deze producten; langzaamwerkende suikers, voedingsstoffen en vezels. Voordeel van die langzaamwerkende suikers is dat zij nu voor een langere periode de juiste voeding afgeven, via de bloedbaan, naar je hersenen. De vezels zorgen voor een volgevoel.
We nemen dus te vaak de verkeerde suikers tot ons, namelijk de snelle suikers. Deze zitten o.a. in koek, cakes, snoep en ijs. Deze veroorzaken een snelle piek en een snelle daling. Deze suikers bereiken niet altijd je hersenen waardoor je je moe en futloos gaat voelen; het bekende middagdipje. Het effect is dat je lichaam opnieuw gaat vragen naar suiker.
Het grappige is dat snelle suikers je juist traag maken en dat de langzame juist een energiebron zijn.
Maar hoe kom je nu van die snelle suikers af.
Je hebt aangeleerde gewoontes: Als ik een boek lees dan......Als ik TV kijk dan.......Als ik thee of koffiedrink dan ....... Je hersenen weten en registreren dit eerder dan jij zelf. Voordat je het weet sta jij al bij de (snoep)kast. Vaak ben je je hiervan niet bewust. Men noemt dit "De Als en dan Methode".
Je kunt de dingen die je je zelf hebt aangeleerd ook weer afleren. "De Als en dan Methode" kun jij nu gaan inzetten. Je kunt een spelletje spelen met je brein. Als je dus dat boek pakt en automatisch naar die snoepkast loopt om b.v. een candybar te pakken, dan kun je je ook aanleren om in het vervolg een schaaltje rauwkost te nemen. Het kost in het begin wat tijd maar het gaat werken.
Voorbeeld. Mijn keuken is een paar geleden verbouwd, de ingang is veranderd, en ik liep de eerste week, automatisch, naar de oude situatie. In het begin had ik dit pas door toen ik al voor de oude ingang stond. Na die eerste week kwam de periode dat ik al halverwege omkeerde. Na twee weken liep ik, automatisch, naar de nieuwe situatie. Heel herkenbaar denk ik?
Door drukte vergeet je wel eens te eten. Slecht, want later krijg je trek, trek in suiker, en ga jij je 'over'eten. Ook dan kun je gebruik maken van de "Als en dan Methode". Het werkt dan als een actieplan. Je gaat steeds hetzelfde herhalen in je hoofd b.v. Als het vier uur is dan eet ik een banaan. Dit wordt dan een vast structuur en jij gaat nu hier na handelen.
Je hersenen, je harde schijf, gaat dit nu opslaan.
Mijn Lijfspreuk: 'Alles is gif en niets is gif. Het verschil schuilt in de dosering'. (uitspraak van Paracelsus)