Suiker hebben wij nodig als brandstof voor het lichaam; het levert je energie. Het zorgt er b.v. voor dat je kunt denken (hersenen) en kunt bewegen (spieren). Je kunt dus niet zonder suikers. Is het woord suikerverslaving dan wel correct.
Van een verslaving wil je afkomen, denk dan aan b.v. drank en/of sigaretten. Maar je kunt niet zonder suiker. Je moet zelfs suiker tot je nemen. Ben je vergeten te ontbijten dan gaan je hersenen, een paar uur later, vragen om suiker en jij gaat, nee je moet, nu suiker hebben. Hebben we het hier dan over een suikerverslaving?
Laat ik mezelf als voorbeeld nemen. Ik eet vaak bij de koffie een stukje 'pure' notenchocolade of een zelf gemaakte havermoutkoekje. Bij de thee neem ik b.v. een plakje van mijn bananenbrood of een schaaltje rauwkost. Bij het TV kijken een frozen lolly of een handjevol noten. Trek in meer tussendoortjes heb ik niet. Dit heeft te maken met de ingrediënten in deze producten; langzaamwerkende suikers, voedingsstoffen en vezels. Voordeel van die langzaamwerkende suikers is dat zij nu voor een langere periode de juiste voeding afgeven, via de bloedbaan, naar je hersenen. De vezels zorgen voor een volgevoel.
We nemen dus te vaak de verkeerde suikers tot ons, namelijk de snelle suikers. Deze zitten o.a. in koek, cakes, snoep en ijs. Deze veroorzaken een snelle piek en een snelle daling. Deze suikers bereiken niet altijd je hersenen waardoor je je moe en futloos gaat voelen; het bekende middagdipje. Het effect is dat je lichaam opnieuw gaat vragen naar suiker.
Het grappige is dat snelle suikers je juist traag maken en dat de langzame juist een energiebron zijn.
Maar hoe kom je nu van die snelle suikers af.
Je hebt aangeleerde gewoontes: Als ik een boek lees dan......Als ik TV kijk dan.......Als ik thee of koffiedrink dan ....... Je hersenen weten en registreren dit eerder dan jij zelf. Voordat je het weet sta jij al bij de (snoep)kast. Vaak ben je je hiervan niet bewust. Men noemt dit "De Als en dan Methode".
Je kunt de dingen die je je zelf hebt aangeleerd ook weer afleren. "De Als en dan Methode" kun jij nu gaan inzetten. Je kunt een spelletje spelen met je brein. Als je dus dat boek pakt en automatisch naar die snoepkast loopt om b.v. een candybar te pakken, dan kun je je ook aanleren om in het vervolg een schaaltje rauwkost te nemen. Het kost in het begin wat tijd maar het gaat werken.
Voorbeeld. Mijn keuken is een paar geleden verbouwd, de ingang is veranderd, en ik liep de eerste week, automatisch, naar de oude situatie. In het begin had ik dit pas door toen ik al voor de oude ingang stond. Na die eerste week kwam de periode dat ik al halverwege omkeerde. Na twee weken liep ik, automatisch, naar de nieuwe situatie. Heel herkenbaar denk ik?
Door drukte vergeet je wel eens te eten. Slecht, want later krijg je trek, trek in suiker, en ga jij je 'over'eten. Ook dan kun je gebruik maken van de "Als en dan Methode". Het werkt dan als een actieplan. Je gaat steeds hetzelfde herhalen in je hoofd b.v. Als het vier uur is dan eet ik een banaan. Dit wordt dan een vast structuur en jij gaat nu hier na handelen.
Je hersenen, je harde schijf, gaat dit nu opslaan.
Mijn Lijfspreuk: 'Alles is gif en niets is gif. Het verschil schuilt in de dosering'. (uitspraak van Paracelsus)
