Vorige week heb ik met jullie een recept gedeeld; Gekleurde kokos-dadelballetjes en dadellolly's. De aanleiding was het stripverhaal 'De Suikerslaven' van Suske en Wiske. Een prachtig verhaal met hilarische namen zoals Koning Caramel, De Tandenfee en De Lolly-Bot. Het moraal van het stripverhaal is dat kinderen te veel in de verleiding komen...overal zien ze snoep. De Lolly-Bot gaf mij de doorslag...Ik wil een gezonde lolly maken. En zo ging ik vorige week aan de slag. En al zeg ik het zelf ze zijn super lekker geworden. En van de lolly de stap naar kokos-dadelballetjes.
Tijdens het plaatsen van het recept op mijn site viel er iets op mijn deurmat...post. Niet zomaar post, nee post van het kenniscentrum Suiker & Voeding. Of de duvel er mee speelt, het onderwerp is 'Consumptie van suikers in Nederland'. Maar liefst 2 boekwerkjes vol met informatie suiker.
Ik zal proberen het verhaal kort houden. Door de verslagen en statistieken is niet door heen te komen. Al zeg ik het zelf, ik ben niet bepaald dom maar na een half uur duizelt het mij. Ze geven wel twee belangrijke punten aan namelijk.:
- De gemiddelde inname van nature voorkomend plus toegevoegde suikers aan de voeding is vrij stabiel gebleven sinds 1987 (echter welk deel daarvan is toegevoegd, is onbekend) .
- De gemiddelde inname van toegevoegde suikers lijkt in Nederland vrij stabiel sinds 1997.
'Hoe is dit mogelijk? Ik hoor en lees niet anders hoe de kinderen van tegenwoordig te dik zijn, stijging obesitas bij zowel kinderen als volwassenen en toename diabetisch type 2'. Ik hoor of lees het niet alleen maar ik zie het ook. Deze uitslag roept nu alleen maar bij mij meer vraagtekens op. Het gemiddelde is misschien niet toegenomen maar toch is wel een stijging waar te nemen.
Hoe?
Ik maak voor mezelf een splitsing; een grote groep is gezonder gaan eten en een andere grote groep is ongezonder gaan eten. Voor mij is dit de enige verklaarbare conclusie.
