Misbaksel
Eergisteren iets gebakken, ik wilde als doopnaam mee geven;"MISbaksel".
Bij het ontstaan van dit baksel gaat een verhaal aan vooraf.
Een vriendin belt 's-middags aan. 'Cis, ben je thuis?' 'Haha, wat is dit nu voor een vraag....ik doe toch open'. 'Nu ja, ik bedoel eigenlijk heb je tijd...tijd om iets te bakken'. 'Hè ja gezellig...kom binnen. Laat mij even het recept zien'. Toen ik het recept las werd ik bij voorbaat al blij...kokosmeel. Tot nu toe geen één baksel waar ik helemaal lyrisch van was geworden. 'Kom, riep ik, we gaan gelijk starten. Als ik dit zo zie dan is het al over ruim een half uur klaar. Kunnen we gelijk aanvallen en testen onder het genot van een bakje thee'. En zo gingen wij saampjes aan de slag.
Hoe was het mogelijk...het rook heerlijk...zag er mooi uit...en na één hap dacht ik...oké...moet ik dit lekker vinden.
Maar hoe was het mogelijk dat mijn vriendin er al twee achter haar kiezen had en ik zat nog steeds met die ene hap in mijn mond.
Maar hoe was het mogelijk dat mijn vriendin er al twee achter haar kiezen had en ik zat nog steeds met die ene hap in mijn mond.
'Vind je dit nu echt lekker?' vroeg ik. 'Ja, als ik mezelf niet inhoud dan eet ik heel die stapel op. Vind jij het dan niet lekker?' 'Eerlijk gezegd, nee. Neem jij ze maar mee naar huis misschien doe je er daar nog meer mensen er een plezier mee.'
Later begreep ik het, ik had een geheel ander verwachtingspatroon van dit baksel. Het ziet er uit als een eierkoek...en hier bleef het dan ook bij.
Ik heb toen maar, uit nood, wat zelfgemaakte jam erop gedaan. Er kwam een beeld naar boven...een herinnering aan Zuid-Engeland...jaren geleden een rondreis gemaakt...samen met mijn man. Wat hebben wij daar heerlijke tussendoortjes gegeten. Ik droomde weg en zag ons weer zitten aan een High tea...en toen...toen wist ik wat ik aan het recept moest aanpassen. Mijn hersencellen draaide plotsklaps op volle toeren. Niet alleen het recept maar ook de vorm. Veel ingrediënten eruit en héél veel nieuwe erin.
Gisteren gebakken en dit recept durf ik wel met jullie te delen.
Ik mag het niet hard opzeggen...maar deze geboorte...dit "kindje" behoort nu al tot mijn favorieten; gedoopt Scones van kokosmeel.
Ik heb toen maar, uit nood, wat zelfgemaakte jam erop gedaan. Er kwam een beeld naar boven...een herinnering aan Zuid-Engeland...jaren geleden een rondreis gemaakt...samen met mijn man. Wat hebben wij daar heerlijke tussendoortjes gegeten. Ik droomde weg en zag ons weer zitten aan een High tea...en toen...toen wist ik wat ik aan het recept moest aanpassen. Mijn hersencellen draaide plotsklaps op volle toeren. Niet alleen het recept maar ook de vorm. Veel ingrediënten eruit en héél veel nieuwe erin.
Gisteren gebakken en dit recept durf ik wel met jullie te delen.
Ik mag het niet hard opzeggen...maar deze geboorte...dit "kindje" behoort nu al tot mijn favorieten; gedoopt Scones van kokosmeel.
Ga voor het recept naar:
Trouwens die foto van mijn eierkoeken ...die wilde ik jullie niet onthouden.
Veel BAK plezier!
Liefs Cisca